Naukę delegowania warto zacząć od wyobrażenia sobie, że z powodu nagłego wyjazdu, choroby lub innej okoliczności nie możemy pojawić się
w pracy.

Kiedy skonfrontujemy się z myślą, że jednak można nas zastąpić, wówczas mamy szansę pójść o krok dalej w naszym treningu.

Kolejne zadanie, to wyznaczenie z listy naszych celów tego, który według nas jest najtrudniejszy do osiągnięcia. Następnie z zespołu, którym kierujemy wybieramy osobę uznawaną za nas za najzdolniejszego, najdokładniejszego i naj… pod innymi względami. Kto, jak nie taki pracownik (poza nami oczywiście) może uporać się z tak trudnym zadaniem.

Następnie wykorzystując opisaną w części 1 zasadę SMART  klarownie i zrozumiale, unikając niejasności i niedomówień przekażmy informację o tym, co jest do zrobienia.

Ważne! Powiedzmy co, a nie jak!

Kwestię „narzędziową” pozostawmy już do wyboru naszemu zleceniobiorcy. Jeśli zaczynamy eksperymenty z delegowaniem zadań, dobrze jest umówić się na to, że będziemy weryfikować postępy pracy co jakiś czas. Oczywiście ustalamy i informujemy pracownika o tym, czy będziemy to robić codziennie, czy też co tydzień. Małe sukcesy – tak zwane kamienie milowe – pozwalają nam podtrzymać motywację u osoby realizującej zadanie, a jednocześnie są dla nas uspokajającą informacją i pozwalają nam spać spokojnie.

Jest też strategia dla pracowników, co do których doświadczenia, wiedzy i umiejętności mamy pewne zastrzeżenia. Im warto wydelegować zadanie, które uznajemy za najmniej skomplikowane, albo które nie mają wartości strategicznej dla naszego projektu albo organizacji. Dzięki temu będą mieli okazję zwiększyć swoją zawodową przydatność w zespole, a my bez zbędnego ryzyka poprzyglądamy im się ich umiejętnościom i sprawności.

Początkowo przygoda z delegowaniem może być trudna i wyboista. Aby zmniejszyć uczucie niepokoju i braku kontroli proponuję, aby z należytą starannością wykorzystać dla siebie ten czas, który oszczędzamy dzięki zleceniu pracy innym ludziom.

Będzie to nagrodą za nasz wysiłek związany z oddaniem części swoich obowiązków innym ludziom.

zdjęcie: lifehacker.com