Obiektywy długoogniskowe wywołują na zdjęciu wrażenie powiększenia (co oczywiste, bo zawsze przybliżają), ale także wywołują wrażenie, jakby wszystkie plany zdjęcia zbliżały się do siebie. To zjawisko to zagęszczenie perspektywy nazywane również kompresją perspektywy. Teleobiektyw pozwala zestawiać ze sobą w kadrze nawet bardzo oddalone obiekty. Dzięki zagęszczeniu perspektywy możemy również sugerować relacje pomiędzy osobami czy  obiektami na zdjęciu.
 
Obiektywy szerokokątne pozwalają pokazać w kadrze więcej obiektów, a także stwarzają wrażenie, że obiekty te są od siebie oddalone. To zjawisko rozluźnienia perspektywy. Obiektywy szerokokątne wydłużają i akcentują linie kadru. Plany zdjęcia robią wrażenie, jakby oddalały się od siebie.  Zdjęcia wykonane obiektywami szerokokątnymi raczej opisują scenę, niż pokazują relacje. Zdjęcia wykonane w ten sposób cechuje większa dynamika, niż zdjęcia zrobione teleobiektywem. Obiektyw szerokokątny pozwala na pokazanie pierwszego planu, przy zachowaniu wyraźnego tła. W ten sposób fotograf przekazuje odbiorcy kontekst fotografowanej sceny. Dlatego, miedzy innymi, obiektywy szerokokątne tak dobrze sprawdzają się w fotografii reporterskiej.